Sofie & Maja, twee fietsers onder één dak

03.07.2018
Sofie en Maja

Sofie en Maja wonen in Eversem, in het huis van de grootouders van Sofie dat ze eigenhandig verbouwden. Eversem is een deelgemeente van Meise en ligt in de rand van Brussel. Beide dames wonen niet zo ver van hun werk. Maja is coördinator van een sociale werkplaats in Groot-Bijgaarden en Sofie werkt sinds kort voor de VUB in Etterbeek. Elke dag fietsen ze allebei met de fiets naar hun werk. Sofie op een gewone damesfiets, bijna 20 kilometer, enkele rit. En Maja pendelt elke dag met haar elektrische stalen ros zo’n 30 kilometer, heen en terug.

 

Maja: “Als coördinator sta ik de hele dag op mijn benen: dozen verslepen, inpakken, meehelpen. In het begin ging ik met mijn gewone fiets op en af, maar dan kon je mij ’s avonds bijeen vegen: ik viel meteen in slaap op de zetel. Het was fysiek gewoon te zwaar. We wilden eerst, via mijn fietsvergoeding, sparen voor een elektrische fiets. Maar omdat dat bijna anderhalf jaar zou duren, besloten we dan toch om nu al te investeren in zo’n elektrisch exemplaar. Het is gemakkelijker, scheelt in reistijd en nu geniet ik er weer van én heb ik nog voldoende energie over voor op de werkvloer.”

Sofie: “Vroeger werkte ik vlakbij Brussel-Noord, ik ging er met de bus naartoe. Dat was gemakkelijk: ik kon hier voor de deur opstappen en afstappen vlakbij mijn werk. Maar elke dag zat ik daar meer dan een uur op, voor amper twaalf kilometer! Ik heb het anderhalf jaar gedaan en werd er echt ongelukkig van. Mijn vader fietste vroeger ook altijd naar zijn werk en dus besloot ik om die afstand naar Brussel te fietsen. Ik deed er 20 minuten minder over! Ik geniet er vooral van dat ik nergens rekening mee moet houden: ik vertrek wanneer ik wil, en op het werk moet ik niet op de klok kijken om te zien wanneer mijn bus of trein vertrekt. Ik ben nu net van job veranderd en moet in plaats van 12 kilometer er nu bijna 20 afleggen, daar doe ik iets meer dan een uur over. Het is niet alleen qua tijd een aanpassing, ik vind door Brussel fietsen toch ook wat eng. Ik ben nog wat aan het zoeken naar de juiste weg. Er zijn hele stukken waar er gewoon geen fietspad is en ik het gevoel heb dat ik als fietser gewoon in de goot wordt gereden. Gelukkig is er mobiliteitscoördinator op de VUB die me niet alleen fluohesjes en fietskaarten meegeeft, maar ook meezoekt naar het juiste traject.”

Voor beide dames is niet alleen de tijdsbesparende factor een belangrijke reden om met de fiets naar het werk te gaan, maar weegt het financiële aspect minstens even hard door:

Sofie: “Ik zeg het altijd tegen iedereen: ik word betaald om naar mijn werk te gaan! Die fietsvergoeding is een mooie aanvulling op mijn loon en bovendien wint je conditie erbij, je gezondheid baat erbij, en ook het milieu. Je wint er alleen maar bij, voor jezelf en je omgeving! Al ben ik wel blij dat nog niemand van mijn nieuwe collega’s mij gezien heeft in mijn fietsoutfit. Momenteel draag ik bergschoenen, voor de kou. Dat in combinatie met mijn nogal, euh, zichtbare outfit, is niet echt geweldig (lacht).”

Maja: “Ik vind het vooral fijn dat fietsen me rust geeft in mijn hoofd. s’ Ochtends zorgt mijn fietstocht ervoor dat ik wakker aankom op kantoor, s’ avonds ben ik ontspannen wanneer ik thuis ben.”

Sofie en Maja hebben wel een auto, maar gebruiken hem vooral s’ avonds en in het weekend. Voor grote boodschappen of sportafspraken. Of soms als het vriest of sneeuwt, want dan kruipen ze allebei niet op de fiets.

Sofie: “Natte bladeren vind ik ook erg gevaarlijk. In Meise is er een heel stuk langs de plantentuin waar het fietspad vol bladeren ligt. Dat ziet er misschien wel mooi uit, maar bij de minste foute beweging glij je erop uit. Maar buiten één keer toen ik aan de foute kant van de weg reed, heb ik nog geen ongeval gehad. Ik kan er dus alleen maar de voordelen van zien. Een voorval onlangs demonstreert het nog het beste. Een vriend die in het gebouw tegenover me werkt zou die avond bij ons komen eten. We vertrokken op hetzelfde moment, hij met de auto, ik op de fiets. Een dik uur later was ik thuis, hij deed er meer dan dubbel zo lang over, wat een verschil!”.

Een dubbelinterview met dank aan Mobiel 21.